Sigiriya,maar welke klim is het nou geworden?

op Instagram was het antwoord al te zien/lezen op welke berg wij zijn beklommen. 

Sigiriya, de plek waar we een klim omhoog gaan maken. Welke rots het gaat worden weten we op de heen weg naar onze zevende slaapplek nog niet.

We kunnen er sowisow nog een nachtje over slapen want vandaag maken we alleen de reis naar Sigiriya met een aantal leuke tussenstops.

Gelukkig gaat het met Tahnee goed in de auto. De rit van Kandy naar Sigiriya is niet door de bergen, maar vooral vlak gebied, dat scheelt in dit geval al een hele hoop.

Stop 1 - Spice Garden Wij vonden het heel interessant, een uur lang hebben we dingen geleerd over kruiden, specerijen en hoe te gebruiken in voeding. Nu weten wij al veel maar hebben hier allemaal heel wat van opgestoken. Het proeven, ruiken en testjes vonden de kinderen het leukste. Het was op advies van onze chauffeur, een zeer geslaagde stop.

Stop 2 - Dambulla Cave Temple Deze Tempel wilde ik graag bezoeken, goede herinneringen aan de eerdere keren dat ik er ben geweest. Dat de beelden zich in een cave bevinden is heel een magisch gezicht. Het zijn wel eerst 1800 treden omhoog, Bas neemt mij (met een knipoog) kwalijk dat ik het niet van te voren had gedeeld. Eerlijk gezegd, ik was zelf ook deze trap "vergeten"... Of verdrongen?

De kinderen vliegen overigens deze trap zo omhoog, zonder enkele moeite of zweet druppels wachten zij steeds op ons om weer een stuk verder te gaan. Ineens komen er een aantal flashbacks, waar zijn al die aapjes? En hier was het de keren dat ik er was een hele grote mensenmassa, en nu is er bijna niemand. Blij dat we die Tempel in Kandy hebben overgeslagen. De eerste keer voor Tahnee en Noah in een Tempel, leerzaam voor de kids en erg bijzonder. 

We komen aan! Wat een leuk kleinschalig complex. Het is nog voor een deel in aanbouw maar het ziet er weer heerlijk uit voor onze twee nachtjes. De rest van de middag brengen we door bij het zwembad waarin we mega toevallig een Hongaars gezin tegenkomen die we kort in Kandy hebben ontmoet in die mooie ijssalon, toevallig!

In de avond pakken we een TukTuk om bij een leuk tentje wat te eten. We kiezen tussen de vele opties gewoon iets wat er leuk uit ziet en zo belanden we bij een familie tentje wat ons doet denken aan de Vaiana familie, je weet wel, die Disney film!

Optijd slapen want we willen morgenochtend vroeg eruit om de Pidurangala Rock te beklimmen! Na wat wikken en wegen van welke klim we moeten maken kiezen we voor de berg die ik zelf ook nog nooit heb gedaan het wordt dus de "Pidurangala Rock". We weten niet helemaal wat we moeten verwachten en we lezen en horen verschillende verhalen dat mensen het (te) zwaar vinden, terwijl alle locals zeggen dat het goed te doen is.

We beslissen om het gewoon te proberen als het niet gaat kunnen wel altijd nog terug...

Okeee iets later dan gepland maar we lagen zo lekker in bed... Zijn we nu tenmiste op het heetste moment van de dag boven en heerlijk in de brandende zon.

Het is een klim omhoog die makkelijk begint maar hoe hoger je komt hoe uitdagender het wordt, het laatste stuk is echt wel even heavy.

Ik vind het tóch een geruststelling dat je tijdens het laatste stuk van de klim niet in een ravijn ten val kan komen. Hooguit een vervelende botbreuk doordat je een verkeerde stap maakt op dit "hindernis parcours" van stenen. Maar de botbreuk redenering vind ik op dit moment gunstiger klinken. 

Maar we voelen ons veilig en het gaat goed...

We moeten ons wurmen door een smal stukje grote keien, nog 1 hindernis van een grote stap tussen twee stenen en een stukje omhoog klimmen...

Wauw, we zijn er!!

Het is zo groot euforisch moment dat we op de top van de berg eerst een "familieknuffel" doen. Wat voelt deze klim als een overwinning en wat zijn we mega trots op onze kinderen die dit gewoon maar even hebben gedaan.

Boven op de berg is het rustig en van de serene stilte, genieten we volop. We nemen alles in ons op en maken daarna pas een paar foto's. Zo tof om de Lion Rock van een afstand goed te kunnen zien omringd door een oase van groen.

Overigens loop/klim je voornamelijk in de schaduw en bovenop de berg staat er een klein beetje wind. 

Blij dat we hier zijn, wat een vrijheid voelen we. De daling terug gaat helemaal oke! 

De rest van de dag hangen we bij het zwembad waar er meerdere gezinnen zijn, leuke ontmoetingen vinden er plaats en fijne gesprekken. Tof om van andere de belevingen van de reis te horen.

We besluiten om deze avond niet weg te gaan om ergens te eten maar dat lekker op het resort te doen.

Dag 18 Met een rit van bijna 3 uur wordt dit onze langste reis in de auto. Én helaas ook de laatste reis naar een hotel toe. Het einde komt nu echt inzicht.